Om inzicht te krijgen in de financiering van woningbouwcorporaties hebben wij Evert Bartlema – directeur bestuurder !Woon uitgenodigd om zijn kennis en inzichten te delen. Evert Bartlema – stadssocioloog en heeft een lange staat van dienst in de volkshuisvesting.
wanneer 24 april van 19.00-21.00 uur
waar Huis van de Wijk – Rivierenbuurt – Rijnstraat 115 –
svp vooraf aanmelden ivm de zaal capaciteit zie flyer – flyer svp doorsturen
Het thema voor het komende Wooncafe020 is heel actueel. In de onderhandelingen rondom de voorjaarsnota hebben de fractievoorzitters van de coalitiepartijen bepaald dat de huurverhogingen in de sociale huur in 2025-2026 worden bevroren. Het is nog onduidelijk of dit voor alle sociale huurcontracten geldt – corporaties en particuliere verhuurders. Goed nieuws voor huurders maar wat betekent dit voor de volkshuisvesting? De financiering van betaalbare (huur)huizen is al jaren een punt van discussie. Verhoging van de huren is een makkelijk beleidsinstrument zowel voor de overheid als de verhuurder. Volgens cijfers van het CBS ( https://www.cbs.nl/nl-nl/cijfers/detail/70675ned) zijn de huren de afgelopen tien jaar met 54% gestegen.
Ter vergelijking bij het afsluiten van een hypotheek worden langdurige afspraken gemaakt tussen de eigenaar/ bewoners en de bank. Waarbij de lasten ook erg hoog kunnen zijn maar de eigenaar/ bewoners worden niet elk jaar opnieuw verrast.
Het punt dat huurdersorganisaties oa maken is dat huurders elk jaar worden geconfronteerd met een huurverhoging waarop zij niet of nauwelijks invloed hebben. Ook is de relatie woongenot en verhoging beperkt. De weg naar de huurcommissie is voor veel huurders een brug te ver en ingewikkeld – denk hierbij aan de schimmelwoningen. Daarbij komt dat de corporaties door bezuinigingen in het maatschappelijke domein verantwoordelijk worden gesteld voor steeds meer huisvestingstaken. Volkshuisvesting wordt steeds vaker gezien als een voorziening in plaats van betaalbare kwalitatief redelijke huisvesting. De nieuw te bouwen voorzieningen worden voor een groot deel gefinancierd uit de huuropbrengsten van de zittende huurders.
De Woonbond heeft zich in november 2024 teruggetrokken uit de onderhandelingen met minister Keizer omdat de minister bleef vasthouden aan een huurverhoging van 5% in de sociale sector. Een van de argumenten van de Woonbond was dat de (sociale)huurders in 2024 al met de hoogste huurverhoging in dertig jaar waren geconfronteerd en hen dit jaar opnieuw een fikse huurverhoging te wachten stond. Het was ook een signaal aan de corporaties – de rek bij de huurders is eruit. Aedes had bijvoorbeeld met de Woonbond kunnen optrekken om de druk op de overheid op te voeren bij de afschaffing van de winstbelasting voor corporaties zodat er meer investeringsruimte is voor corporaties en de huurverhoging had kunnen worden gematigd.
De corporaties (Aedes) geven nu aan dat door aangekondigde huurbevriezing in de voorjaarsnota – de afspraken in de Woontop oa nieuwbouw/verduurzaming niet kunnen worden nageleefd. Dit kan ook gevolgen hebben voor de stedelijke prestatieafspraken.
In dit Wooncafe020 ligt het accent op de financiering van de corporaties, de gevolgen voor de volkshuisvesting en aan welke knoppen kan worden gedraaid zodat voor veel mensen een betaalbare woning ook op termijn een reële optie is in plaats van een utopisch vergezicht.