 Affiche Kimbel Vanaf november 1992 tot januari 2019 woonde ondergetekende in de Vincent van Goghstraat op nummer 107. Op nummer 106 daartegenover woonde een vrouw van middelbare leeftijd. Zij was daar komen wonen na de renovatie van 1985-1988. Ze heet Ria. Recent is zij verhuisd naar een bejaardentehuis. Volgens een buurman in de straat kon ze thuis niet meer voor zichzelf zorgen, ondanks de aanpassingen aan de woning met handgrepen en een deuropener. De woning is recent door makelaar Stadgenoot te koop gezet. Deze woning zou uitstekend geschikt zijn voor een ouder iemand die van een van de gemeentelijke regelingen gebruik zou willen maken om naar een beter geschikte woning te verhuizen, maar helaas, de woning gaat naar de hoogste bieder.. De verkoop werd in 2004 ingezet door Woningbouwvereniging Het Oosten. Bewoners kregen een folder en brief met als inhoud dat zij hun eigen woning konden kopen. Op pagina 5 van de folder: “De wijk moet in de toekomst te kenmerken blijven als een vitale en levendige wijk. Een buurt waar mensen van verschillende herkomst, opleidingsniveau en inkomen willen wonen en blijven wonen. Waar mensen zich thuis en veilig voelen. Waar mensen hun buren kennen…” En verder: “Een buurt met toekomst!” Dat was in 2004. Ik woonde toen 12 jaar in de van Goghstraat. In het begin ging de verkoop nog niet zo snel, maar een paar jaar later kwam die op gang. Als een huurder verhuisde of overleed werd de woning verkocht. De buurt veranderende sterk. In de koopwoningen werd verbouwd, uitgebouwd in tuinen, onderkelderd, verkamerd, voor hoge bedragen doorverhuurd, aan vakantieverhuur gedaan en gefeest tot diep in de nacht. Uiteindelijk werd vaak met topwinst weer doorverkocht. Hoezo “waar mensen willen wonen en willen blijven wonen”? Vastgoed is kapitaal! De huidige generatie eigenaars gebruiken een voormalige sociale huurwoning voor vermogensopbouw. Niets verdient zo goed als vastgoed! In 2008 is Het Oosten gefuseerd met de Algemene Woningbouwvereniging, met als naam Stadgenoot. En die Vincent van Goghstraat 106? De makelaar zegt dat de woning 50 m² is. De gang, wc en badkamer worden meegenomen bij het oppervlak. Ik huurde eenzelfde woning. Op het huurcontract staat 43m². Prima geschikt voor een alleenstaande of een ouder stel. Maar nee, het gaat Stadgenoot, alias Stadgekloot, alleen om de poen. Weer een sociale woning weg. Voor altijd… Maar. Dit hoeft niet! Stadgenoot, haal deze woning als de wiedeweerga uit de verkoopvijver en ga deze weer verhuren! Was getekend, Boudewijn Rückert Gewoond in de Vincent van Goghstraat 107 van november 1992 tot januari 2019  Vincent van Goghstraat 106  Vincent van Goghstraat 1994 Opname B.Rückert  Tegeltableau na de renovatie van 1985-1988 aangeboden door bewonerscommissie Amsteldijk aan woningbouwvereniging het Oosten Foto’s Beeldarchief Amsterdam  Folder van het Oosten uit 2004 waarin verkoop werd aangeprezen  Stukje tekst op pagina 5 uit bovengenoemde folder . Mooie praatjes. Eerst wordt verkocht ‘om de wijk diverser te maken’. Vervolgens ‘niet meer dan 50%, want dan houden we de meerderheid in de VVE’. Het slot is uitponden ‘want een VVE is veel te bewerkelijk met al die eigenaren’.  In groen de Stadgenootcomplexen, honderden woningen waarvan inmiddels ongeveer de helft is verkocht. Enige jaren heeft de afkalving van het corpo-bezit stil gestaan, maar dit jaar is Stadgenoot er weer mee gestart: Van Hilligaertstraat 14-A (eveneens een benedenwoning) en Jozeph Israëlskade 22-C zijn voor eeuwig verloren gegaan voor mensen met een laag inkomen. Zaterdag flitsactie 233 Niet Te Koop móet doorgaan met haar flitsacties. De voortekenen zijn slecht. Er gaan stemmen op om zelfs in een hoger tempo woningen te gaan verkopen om nieuwbouw en verduurzaming maar te kunnen financieren. Hierin is de Alliantie koploper. Zelfs de gemeente in de persoon van wethouder Zita Pels is gaan verkondigen dat verkoop ook in de toekomst onvermijdelijk is! De stad Utrecht kent een stop op de verkoop. Maar daar lijkt een streep doorheen te zijn gezet. Wat een sof! We moeten de absurditeit van de doorgaande verkoop van sociale huurwoningen door woningcorporaties voortdurend onder de aandacht blijven brengen van publieke opinie, politiek en pers. Niet Te Koop eist een totale stop. Weer zien we een woning, geknipt voor bijvoorbeeld verhuur aan senior die van Hoog Naar Laag wil voor de leeuwen gegooid worden. Daag! Deze nieuwsbrief met opnamen van de vorige actie wordt verstuurd naar politiek, pers, woningcorporaties en huurdersorganisaties. Plaats van flitsactie 233 wordt dus Vincent van Goghstraat 106 in de Pijp, nabij Okura en de Vredeskerk. Zaterdag 29 november, 15.00. De flitsactie zal ongeveer een half uur duren en bestaan uit 1. beflyeren van de buurt en voorbijgangers ; 2. het beplakken van de gevel en 3. het maken van opnames voor de publiciteit. Actiegroep Niet Te Koop zorgt voor spandoeken, affiches, stoepkrijt en wat niet meer. Maar u mag zelf natuurlijk ook materiaal meenemen.  Flitsactie 232 In de jaren 70 vorige eeuw werd een begin gemaakt met sloop en vervanging van de totaal verkrotte revolutiebouw in de Kinkerbuurt. Er was een actief aanschrijvingsbeleid. Eigenaren moesten hun verwaarloosde woningen opknappen. Zo niet, dan ging de gemeente over tot onteigening of aankoop. Woningbouwverenigingen speelden een grote rol. Zij renoveerden en bouwden de nieuwe huizen! Na sloop kwam er sociale woningbouw. Ooit werden deze woningen verguisd. De hogere klasse vond die woningbouw lelijk. Maar Oud-West werd (G)oud West. Makelaars adverteren tegenwoordig met teksten als: ‘de wijk wordt leuker en leuker’ en ‘de 9 straatjes zijn op loopafstand’. Het betekent allemaal: ‘sociale huurders, jullie tijd is voorbij. Een rijkere klasse wil nu de Kinkerbuurt. Dus huurders, verhuisd of dood, weg is je woning! Die woning brengt een kapitaal op en wordt verkocht!’ Dat is de marktwerking in de volkshuisvesting… Flitsactie 232 op zaterdag 22 november was gericht tegen de verkoop door de Alliantie van Jacob van Lennepstraat 209. Een buur vertelde dat de huurster onlangs was overleden. Weer een geval van ‘huurder dood, woning te koop’.  ‘Jullie kunnen elke keer demonstreren, maar helaas gaat het verkopen van sociale woningbouw, gewoon door. Er zou eens een demonstratie moeten komen waar honderden woningzoekenden in meelopen! Tot nu toe zie ik steeds een handjevol mensen met een spandoekje staan, daar trekken de woningbouwcorperaties zich niets van aan, jammer genoeg.’ Mail van een betrokken nieuwsbrieflezer De mailer heeft helaas gelijk. De verkoop gaat gewoon door, er is maar een handjevol mensen die op de flitsacties af komt. Wat houdt onze actie gaande? De vele positieve reacties die wij krijgen van voorbijgangers en omwonenden. De pers die toch regelmatig aandacht aan ons besteedt. Het feit dat de corporaties beseffen dat zij in de gaten worden gehouden, dat al hun verkopen aan de grote klok wordt gehangen, dat zij zich niet zomaar alles kunnen permitteren, alhoewel het daar af en toe wel op lijkt. Immers, deze nieuwsbrief wordt verspreid over heel Amsterdam. Moge dit een oproep zijn om af en toe toch een (deel van) de zaterdagmiddag te besteden aan de flitsactie. Iedereen is welkom, het is altijd heel gezellig. |
Samen sterk voor alle Amsterdamse huurders